O AN

Filmlerin bazı anlarında beynim adeta ''o anki'' sahneye takılır ve iyiden iyiye içine girer...Çünkü o sahne bana fiilmin bam teli gibi gelir.Yani tüm duygusal yoğunluk ''o an''da birikmiştir sanki.
İşte ''o an''larda oturup hikayeyi kendi algıladığım biçimde evirip çevirmek isterim.Hatta zaman zaman kendimi kaptırdığım kitap yazma fikri için en ideal başlangıç noktasının da ''filmdeki o an'' olduğuna inanırım.''O anı'' öyle evirebilir,detaylandırabilirim ki , kendisi başlı başına bir kitap olabilir benim gözümde.
Bu fikrimi blogda küçük bir yazıya dökmek istedim.Uygulamayı ''Spread/Çapkın'' filmiyle başlattım,çünkü burdaki ''o an'' bana kitap yazdıracak ilhamı vermedi ama kastettiğim şeyin prototipi denebilecek bir örneğini dışavurmamı sağladı.Küçük bir his yoğunluğuydu sadece...
Filmin fragmanı üstte. Yakışıklılığı ile Los Angeles'ta rahat bir hayat sürme çabasındaki,sığ bir gencin hikayesi.Çok derinlikli ve özel bir film değil.
Bu genç,her sinemaseverin beklediği bir sonla,tüm seks tuzaklarıyla rahat yaşama çabasının sonunda , güzel ve sıradan bir kıza gönlünü kaptırır,bu kızda aynı amaçla hareket eden birisidir. Zamanında ağına düşürdüğü zengin adamla New York'ta görüşeceğini söyleyip,hoşlandığı sığ delikanlıyı bırakarak NY'ye gider.''Çapkın'' aşkının farkına varınca ve durulma kararı alınca,kızın peşinden NY'ye uçar,kızın adamla yaşadığı eve gider.Uzun lafın kısası kızın adamla çoktan evlendiğini öğrenir,dünyası yıkılır.
O AN gelir çatar, kız eve gelen ''zengin kocasına'' , bizim çapkını marketçi çocuk olarak tanıtır ve bahşiş vermesini söyler...Adamda, çapkınımıza 5 dolar uzatır.
İşte o an...
Yıkılmışsınız,kendi adınıza doğru olanı yapma peşindesiniz,o güne kadar yaşadıklarınızı kayıp görmüşsünüz ki bir aşkı kendinize umut yapıp,herşeyi yeniden kurma hayaliyle peşine düşmüşsünüz.Tam orda bir kez daha kayıp yaşıyorsunuz.O yok, size de inanmıyor,hayallerinize de...
Üstüne de 5 dolar ''bahşiş'' alıyorsunuz...Kocasından.
İşin garip yanı...5doları masaya bırakma meselesi.
Almazsınız değil mi? Kim alır.
Masaya bırakırsınız o 5 doları. Kız,siz evi sessizce terkettikten sonra masadan bir şey almak isterken o 5 doları görsün diye almazsınız esasen.Görsün ki içi sızlasın.Para artık sizin için ''hiçbir şey'',bunu bilsin. Para sevgi karşısında galip,buna içi acısın.
Ama bırakamadı bizim çapkın...Bırakamazsınız. NY'den LA'ya döneceksiniz,taksiye bineceksiniz yada metroya. Bırakamazsınız çünkü 1 dolarınız dahi yok. Arkadaşınızdan sadece uçak bileti için para almışsınız örneğin...
Kız ''Hiç gerçekçi değilsin'' diyordu Çapkına...
Çapkın oldukça gerçekçiydi bence!